آر تی ام اس (RTMS):
تحریک مغناطیسی یا RTMS یک روش درمانی نوین است که از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک نواحی خاص از مغز استفاده می‌کند. این تکنیک غیر دارویی، که ابتدا در دهه ۱۹۸۰ مورد مطالعه قرار گرفت و سپس به صورت گسترده‌تری توسط پژوهشگران و متخصصان پزشکی به کار گرفته شد، به منظور بهبود وضعیت‌های مختلف روانی و عصبی به کار می‌رود.
مکانیزم عملکرد
RTMS با استفاده از میدان‌های مغناطیسی با فرکانس پایین، جریان‌های الکتریکی کوچک را در نواحی خاصی از مغز ایجاد می‌کند. این جریان‌ها تحولاتی در فعالیت نورون‌ها و ارتباطات آن‌ها ایجاد می‌کنند، که می‌تواند بهبودی در عملکرد مغز و در نتیجه، بهبود در شرایطی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات وسواسی-جبری و حتی درد مزمن ایجاد کند.
روش انجام
جلسات RTMS توسط متخصصان پزشکی انجام می‌شود و برخلاف نوروفیدبک که بیمار خودش در فرآیند درمانی شرکت می‌کند، برای دریافت تحریک مغناطیسی باید در موقعیت فیزیکی خاصی قرار گیرد. جلسات معمولاً روزانه برای چند هفته برنامه‌ریزی می‌شوند و هر جلسه حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد.
عوارض جانبی
RTMS به طور کلی به عنوان یک روش مطمئن و کم عوارض شناخته می‌شود. عوارض جانبی آن نادر و معمولاً خفیف هستند که می‌توانند شامل سردرد، درد موقت در نقاط استیموله شده، احساس خستگی و گاهی اوقات مسائل خواب و خوراک شوند.
موارد استفاده
RTMS معمولاً برای درمان افسردگی مقاوم به درمان دارویی استفاده می‌شود، اما همچنین در درمان اختلالات اضطرابی مانند اختلال وسواسی-جبری، اختلالات یادگیری و حتی درد مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد. انتخاب این روش بستگی به شدت و نوع بیماری، واکنش به درمان‌های دیگر و توصیه پزشک دارد.
RTMS به عنوان یک گزینه ارزشمند درمانی برای بسیاری از بیماری‌های روانی و عصبی، با اثبات کارآیی مطلوب خود، امیدواری به بهبود وضعیت بیماران را فراهم می‌آورد. با ادامه پژوهش‌ها و به کارگیری مطالعات بیشتر، امکان استفاده گسترده‌تر از این تکنیک در آینده قابل پیش‌بینی است.
