اختلالات خواب  یا  Sleep disorder مانند زیاد یا کم خوابیدن، پریدن از خواب، نرفتن به مرحله خواب عمیق و سخت به خواب رفتن است. این اختلالات می‌تواند ناشی از بیماریهای روانپزشکی مانند اضطراب، بیماریهای سیستم تنفسی (خرناس)، یا به عنوان نوعی بیماری سالمندان باشد.

خواب، دو فاز یا مرحله دارد: مرحله حرکات سریع چشم (Rapid Eye Movement) و مرحله بدون حرکات سریع چشم (Non REM). خواب در مرحله REM یا خواب همراه با رؤیا (Dream Sleep)، آن مرحله از خواب است که در آن مغز فعال است؛ NREM مرحله آرام یا پر آسایش خواب است. مراحل خواب از NREM به REM به‌طور پیوسته تکرار می‌شوند. هر چرخه خواب حدود ۹۰ دقیقه به طول می‌انجامد و ۴ تا ۶ بار در طول یک خواب ۷ یا ۸ ساعته تکرار می‌شود.

اختلالات خواب بر اساس طبقه بندی بین المللی به شش دسته اصلی تقسیم می شود که عبارتند از:
1. بی خوابی یا اینسومنیا
2. اختلالات ریتم چرخه خواب و بیداری
3. پرخوابی یا هایپرسومنیا
4. خواب پریشی یا پاراسومنیا
5. اختلالات حرکتی مرتبط با خواب
6. اختلالات تنفسی مرتبط با خواب

داشتن حداقل ۷ الی ۸ ساعت خواب، برای بدن تمام افراد در سنین مختلف، لازم و ضروری است. به این ترتیب در صورت کاهش این مقدار ساعت از خواب به علل مختلف، می‌تواند تأثیرات مخربی بر سلامت جسمی و روحی افراد بگذارد. در بسیاری از موارد، افراد به علت فکر و خیال، استرس و موارد دیگر ممکن است، دچار کم خوابی یا اختلال بی‌خوابی شوند. یکی از راه‌های درمان این مشکلات، درمان اختلال خواب با rTMS است. این روش درمان به واسطه استفاده از تکنولوژی فوق پیشرفته، قادر به حل اکثر اختلالات مربوط به خواب است.

نقش خواب

تحقیقات نشان داده شده است که خواب برای رشد مغز و انعطاف پذیری عصبی و همچنین تقویت حافظه بسیار مهم است. همچنین رشد و ترمیم سلول ها را در کل بدن تسهیل می کند. همه ما می دانیم که چگونه یک خواب خوب شبانه می تواند به از بین بردن سرماخوردگی کمک کند – این علم پشت آن است. بدن شما از حالت شارژ خود برای انجام کارهای ترمیم ضروری سلول هایی که در طول زندگی روزمره آسیب دیده یا عفونی شده اند استفاده می کند. خواب همچنین تولید سیتوکین ها را افزایش می دهد که عملکرد سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.

بیخوابی

انواع مختلفی از اختلالات خواب وجود دارد که شایع ترین آنها بی خوابی است. بی خوابی به وضعیتی اطلاق می شود که به مشکل شدید در به خواب رفتن یا ماندن در خواب مربوط می شود. این می تواند ناشی از استرس و اضطراب، عوامل سبک زندگی، شرایط سلامت روان و حتی برخی داروها باشد. درمان های رایج شامل داروهای آرام بخش، CBT، مدیتیشن و تحریک مغناطیسی مغز (rTMS) است.

rTMS برای بی خوابی

rTMS با کاهش تحریک پذیری قشر مغز کار می کند، این کار را با استفاده از میدان های مغناطیسی برای ایجاد جریان های الکتریکی در مغز انجام می دهد که فعالیت عصبی را در مناطق خاص مهار می کند – اساساً فعالیت مغز را آرام می کند و خوابیدن را آسان تر می کند.

همچنین نشان داده شده است که تأثیر مثبتی بر مواد شیمیایی مغز دارد که به آماده سازی بدن برای خواب کمک می کند. یک بررسی اخیر که در مجله Sleep Science and Practice منتشر شده است، نشان می‌دهد که چگونه اکثر مطالعات انجام شده در این بررسی، بهبود ذهنی در کیفیت خواب پس از rTMS را نشان می‌دهند. یک مطالعه نشان داد که rTMS نسبت به CBT و داروها در بهبود خواب موثرتر است. یک مطالعه نشان داد که بهبود خواب با کاهش اضطراب مرتبط است، مطالعه دیگری بهبود ذهنی را حتی در بیمارانی که هیچ بهبودی در اختلال خلقی خود نداشتند، نشان داد.