افسردگی چیست؟

افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث احساس غم و اندوه مداوم و از دست دادن علاقه می شود . اختلال افسردگی اساسی یا افسردگی بالینی نیز نامیده می شود، بر احساس، تفکر و رفتار شما تأثیر می گذارد و می تواند منجر به انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود. ممکن است در انجام فعالیت های عادی روزمره مشکل داشته باشید، و گاهی اوقات ممکن است احساس کنید که زندگی ارزش زندگی کردن را ندارد.
افسردگی یک نقطه ضعف نیست و شما نمی توانید به سادگی از آن خارج شوید. افسردگی ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشد.

علائم

اگرچه افسردگی ممکن است تنها یک بار در طول زندگی شما رخ دهد، افراد معمولاً چندین دوره دارند. در طول این دوره‌ها، علائم بیشتر در طول روز، تقریباً هر روز رخ می‌دهد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• احساس غم، گریه، پوچی یا ناامیدی
• طغیان خشم، تحریک پذیری یا ناامیدی، حتی بر سر مسائل کوچک
• از دست دادن علاقه یا لذت در اکثر یا تمام فعالیت های عادی، مانند رابطه جنسی، سرگرمی ها یا ورزش
• اختلالات خواب، از جمله بی خوابی یا خواب زیاد

• خستگی و کمبود انرژی، بنابراین حتی کارهای کوچک تلاش بیشتری را می طلبد
• کاهش اشتها و کاهش وزن یا افزایش میل به غذا و افزایش وزن
• اضطراب، بی قراری یا بی قراری
• کند شدن تفکر، صحبت کردن یا حرکات بدن• احساس بی ارزشی یا گناه، تثبیت بر شکست های گذشته یا سرزنش خود
• در فکر کردن، تمرکز کردن، تصمیم گیری و به خاطر سپردن چیزها مشکل دارید
• افکار مکرر یا مکرر مرگ، افکار خودکشی، اقدام به خودکشی یا خودکشی
• مشکلات فیزیکی غیر قابل توضیح، مانند کمردرد یا سردرد
برای بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی، علائم معمولاً آنقدر شدید است که باعث ایجاد مشکلات قابل توجه در فعالیت های روزمره مانند کار، مدرسه، فعالیت های اجتماعی یا روابط با دیگران می شود. برخی از افراد ممکن است به طور کلی احساس بدبختی یا ناراحتی کنند بدون اینکه واقعاً دلیل آن را بدانند.

علائم افسردگی در کودکان و نوجوانان

علائم و نشانه های رایج افسردگی در کودکان و نوجوانان مشابه بزرگسالان است، اما ممکن است تفاوت هایی نیز وجود داشته باشد.

• در کودکان کوچکتر، علائم افسردگی ممکن است شامل غم و اندوه، تحریک پذیری، چسبندگی، نگرانی، درد و درد، امتناع از رفتن به مدرسه یا کمبود وزن باشد.
• در نوجوانان، علائم ممکن است شامل غمگینی، تحریک پذیری، احساس منفی و بی ارزشی، عصبانیت، عملکرد ضعیف یا حضور ضعیف در مدرسه، احساس سوء تفاهم و حساسیت شدید، استفاده از مواد مخدر یا الکل تفریحی، خوردن یا خواب زیاد، آسیب رساندن به خود، از دست دادن علاقه باشد. در فعالیت های عادی و اجتناب از تعامل اجتماعی.